Dwa rodzaje technik wizualnych
Do podstawowych nieinwazyjnych metod badania materiałów zaliczyć należy badanie wizualne VT (visual testing). Zasadniczo wyróżnić można podział na bezpośrednie oraz zdalne. Zgodnie z definicją w przypadku techniki bezpośredniej występuje nieprzerwana ścieżka optyczna od oka obserwatora, aż do obserwowanego obszaru. W technikach zdalnych badanie przeprowadzane jest na powierzchni wewnętrznej obiektu lub powierzchniach zewnętrznych, do których nie ma bezpośredniego dostępu.
W przypadku metody wizualnej wykorzystywane są takie urządzenia obserwacyjne jak lupy i mikroskopy, zestawy lusterkowe, a także przyrządy pomiarowe. Istotne znaczenie mają również oświetlacze emitujące światło zbliżone do naturalnego. Badania wizualne zdalne wykonywane mogą być przy użyciu zestawów endoskopowych wyposażonych w kamerę, wideoendoskopów, lub wideo analizatorów.
Wykorzystanie metody wizualnej
Metoda wizualna bezpośrednia i zdalna polega na wykrywaniu, rozpoznawaniu oraz klasyfikowaniu niedoskonałości badanego obiektu. Za pomocą tej techniki można dostrzec odkształcenia, a także uszkodzenia mechaniczne, cieplne lub korozyjne. Badania te wykorzystywane są m.in. w przemyśle stoczniowym, hutnictwie, budownictwie, czy transporcie. Dzięki nim sprawdzać można m.in. jakość spawów oraz stopień zużycia konstrukcji metalowych.
Badanie wizualne to skuteczny sposób na wykrywanie uszkodzeń eksploatacyjnych wywołanych korozją, erozją lub nieszczelnością. Dodatkowo możliwość wykrywania odkształceń, pęknięć czy nieciągłości powierzchniowych sprawia, że techniki te są często wykorzystywane przez firmy produkcyjne do kontroli jakości wytwarzanych wyrobów. Więcej informacji o obu metodach można uzyskać na http://ndtgorka.com.pl/.