Metalom stawia się szereg wymagań technicznych. Powinny być one plastyczne, przy równoczesnym zachowaniu dobrej wytrzymałości, łatwe w obróbce oraz stosunkowo tanie. W celu poprawy ich wytrzymałości wykonuje się stopy, które często pogarszają właściwości plastyczne oraz przewodnictwo cieplne i elektryczne. Z tego powodu wielu konstruktorów pokrywa metale odpowiednimi powłokami, które pozwalają na poprawę właściwości metalowych przedmiotów.
Pokrycie powłoką miedzianą przedmiotów metalowych nazywa się miedziowaniem. Stosuje się je w celach dekoracyjnych, jako podkład pod metale takie jak np. cynk lub po to, by zapewnić przedmiotom lepsze przewodnictwo elektryczne, cieplne czy korozyjne. Wyróżnia się miedziowanie elektrolityczne oraz chemiczne, które polega na kąpielach w specjalnych roztworach takich jak siarczan miedzi II czy roztworach miedziujących. Miedziowanie w kąpielach kwaśnych pozwala na uzyskanie grubej powłoki, która chroni przed azotowaniem oraz nawęglaniem. Nie można ich jednak stosować w przypadku stalowych i żelaznych przedmiotów, dlatego wykorzystuje się je pośrednio, najpierw stosując kąpiel cyjankową. Osoby zainteresowane procesem miedziowania oraz innych form obróbki metalu mogą się więcej dowiedzieć ze strony https://www.tegal.pl/.
Miedziowaniu mogą być poddawane m.in. stal, żelazo, cynk czy aluminium. Miedziowanie aluminium pozwala polepszyć właściwości przewodnictwa cieplnego oraz elektrycznego, a przede wszystkim zwiększa odporność korozyjną. Jednak zwiększenie odporności na korozję elektrochemiczną jest możliwe tylko wtedy, gdy w trakcie procesu zachowana jest ciągłość oraz szczelność naniesionej powłoki. Kiedy podczas miedziowania pojawią się szczeliny to korozja nastąpi szybciej. Z tego powodu ważne jest, aby miedziowanie wykonać w sposób właściwy.